05 April 2013

Online αγορές από Ελλάδα ή εξωτερικό;


Αν δεν είσαι ένας από εκείνους τους «αιρετικούς» που φοβούνται και τη σκιά τους στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, τότε ξέρεις και τα οφέλη και τις «κακοτοπιές» του online shopping. Τι λες, κάνουμε μία ανασκόπηση για όλους τους υπόλοιπους; Συγκεκριμένα ας συγκρίνουμε την εμπειρία των αγορών μέσω internet από ελληνικά και διεθνή καταστήματα. Τους «ξένους» θα εκπροσωπήσει το Amazon, ως ένα γενικά αποδεκτό e-shop που δουλεύει όπως πρέπει. Συγκεκριμένα το Amazon UK, δηλαδή το γενικό παράρτημα για την Ευρώπη. Όπως θα περίμενε κανείς, η γενικότερη ελληνική πραγματικότητα ισχύει και για τα ηλεκτρονικά καταστήματα. Ή πιο σωστά, για τις σελίδες των φυσικών καταστημάτων, αφού τα κατ’ εξοχήν e-stores είναι σαφής μειοψηφία, εδώ.


Ας ξεκινήσουμε με τα προκαταρκτικά, δηλαδή με την αρχική εγγραφή ως χρήστης / πελάτης. «Παρακαλώ στείλτε μας μία φωτοτυπία της ταυτότητας και της πιστωτικής σας κάρτας». Λογικό μου φαίνεται. Γιατί εδώ λατρεύουμε τη γραφειοκρατία. Το γεγονός ότι κανένα διεθνές ηλεκτρονικό κατάστημα δεν ζητάει τέτοια διαπιστευτήρια, ακόμα και αν είσαι από άλλη χώρα εκτός της έδρας τους, δεν έχει καμία σημασία. Εδώ έτσι ξέρουμε να κάνουμε δουλειές. Το μόνο περίεργο είναι ότι δεν ζητάνε και δήλωση του νόμου 105, επικυρωμένη στα ΚΕΠ!

Πάμε παρακάτω, στις αγορές. Παραγγέλνεις λοιπόν ένα προϊόν. Καταχωρείται η παραγγελία, σου παίρνουν τα λεφτά από την πιστωτική, και μετά από λίγες μέρες σου τηλεφωνούν. «Λυπούμαστε αλλά δεν στάθηκε δυνατό να βρούμε το προϊόν σας. Θέλετε να κάνετε κάποια άλλη αγορά ή να προχωρήσουμε σε επιστροφή χρημάτων;». Άλλη μία παγκόσμια πρωτοτυπία του ελληνικού επιχειρηματικού δαιμονίου. Εγώ νόμιζα ότι πρώτα ελέγχεις το στοκ και αν έχεις το προϊόν, το κρατάς για τον συγκεκριμένο πελάτη, και μετά ολοκληρώνεις την τιμολόγηση. Αν πάλι δεν το έχεις, τότε απλά τον ειδοποιείς ότι δε στάθηκε δυνατό να πραγματοποιήσεις την παραγγελία του. Χωρίς refund και δράματα. Και αν θες, προαιρετικά, πρότεινε του κάποια εναλλακτικά προϊόντα στην ίδια κατηγορία. Μη βιάζεσαι ρε φίλε να του βουτήξεις τα λεφτά, μην τυχόν και χάσεις. Έτσι κι αλλιώς δεν θα στείλεις το προϊόν πριν πάρεις τα χρήματα. Αλλά είπαμε, εδώ δεν είμαστε τίποτα κορόιδα....


Τρίτη φάση, επιπλέοντα έξοδα. Για αγορές άνω των 15 λιρών (~18 ευρώ), το Amazon στέλνει την παραγγελία σου χωρίς έξοδα αποστολής. Έχουμε και λέμε λοιπόν, Αγγλία -> Ελλάδα : 0 ευρώ. Το μέσο ελληνικό e-store θέλει από 3 ως 6 ευρώ για να σου στείλει την παραγγελία, ακόμα και αν πρόκειται για αποστολή εντός του λεκανοπεδίου. Συνοψίζοντας, Αττική -> Αττική : 3-6 ευρώ. Θα μου πεις ότι το Amazon εφαρμόζει ένα τελείως διαφορετικό επιχειρηματικό μοντέλο, και έχει περιθώριο για τέτοιες «large-ιές». Κι εγώ θα σου πω, τι με νοιάζει ρε μεγάλε; Σαν πελάτης πρέπει να με απασχολεί πως θα «ζήσω» τον κάθε Έλληνα businessman, ή πως θα εξοικονομήσω χρήματα, ειδικά σε περίοδο κρίσης;

Και μια που μιλάμε για χρεώσεις, υπάρχει ένα τραγικό «θεματάκι» στο χώρο της ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας, δηλαδή στη μουσική, στις ταινίες και πολύ περισσότερο στα videogames. Ας πάρουμε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, ένα από τα τελευταία blockbusters του gaming, δηλαδή το Bioshock Infinite. Στην Ελλάδα, η έκδοση για PC έχει 45 ευρώ και οι εκδόσεις για X360 / PS3, 60 ευρώ. Στο Amazon, για PC έχει 33 ευρώ, ενώ για X360 / PS3, 42 ευρώ. Εδώ βέβαια δεν φταίνε τα καταστήματα, αλλά οι μεσάζοντες (chic: αντιπροσωπείες), που φέρνουν τα παιχνίδια στην Ελλάδα. Έτσι αναγκάζομαι να ξαναρωτήσω, τι με νοιάζει εμένα; Πως το έχετε δει τώρα δηλαδή; Όποιος θέλει να «μασήσει» σε αυτό τον πονεμένο τόπο, θα τα παίρνει από εμένα;

Θέλεις να πούμε και ένα τελευταίο; Διαθεσιμότητα των brands. Εντάξει, σε επίπεδο motherboard, π.χ., θα βρεις γνωστά πραγματάκια. Αν τώρα θέλεις κανένα router, π.χ., τα μαγαζιά πληροφορικής έχουν γεμίσει με «κινεζιές». Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί δεν υπάρχουν «μαϊμουδέ» motherboards, αλλιώς θα έπρεπε να ξεχάσεις τα λογότυπα των Asus, Gigabyte, MSI, κτλ. Όπως στα δικτυακά προϊόντα κάνεις πλέον «κρα» για να δεις κανένα λογοτυπάκι της Cisco. Για να μην παρεξηγηθώ, πιστεύω ότι οι κινεζιές είναι καλό πράγμα. Προσφέρουν περισσότερες και πιο οικονομικές επιλογές, ενώ κάνουν και ανταγωνισμό. Αλλά τι γίνεται αν θέλεις να πάρεις από την αρχή κάτι που θα δουλεύει 24/7, χωρίς να φοβάσαι μη σου καεί σε ένα χρόνο; Και να μη «lag-άρει», έστω και ανεπαίσθητα.


Όπως κατάλαβες, αν κατάλαβες σωστά αυτό που ήθελα να πω και δεν «παρεξηγήθηκες», για όσα παράταιρα συμβαίνουν στην ελληνική «σκηνή» του online shopping, φταίει η συνήθεια να βγάζουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια. Πάντως εγώ δεν έχω σκοπό να γίνω αυτό που λέμε στα «αρβανίτικα» enabler, δηλαδή να βοηθάω αυτούς που κάνουν τα πράγματα λάθος, να... συνεχίσουν να τα κάνουν λάθος! Και μην αρχίσεις να μου λες δικαιολογίες ότι δεν έχεις λεφτά για πιστωτική. Πρώτον, αν έχεις αρκετά λεφτά για να αγοράσεις προϊόντα τεχνολογίας, έχεις και λεφτά για πιστωτική κάρτα. Δεύτερον, δεν χρειάζεται να πάρεις πλατινένια ή χρυσή. Πάρε μία προπληρωμένη... Αλλιώς μη μου γκρινιάξεις την επόμενη φορά που θα πάθεις κάτι από τα παραπάνω!

2 comments:

  1. ποιος είναι ο νόμος 109??? Του 105 βρε καϊλα !

    Μεγειά το βλονγκ ρε, στέλνε όμως και κανά link προτού σε ρωτήσουμε! :)

    ReplyDelete
  2. Δε ντέπεσαι καθόλου ρε???? Έχεις βάλει approval ρε φασίστα? πανάθεμά σε... (ο ίδιος με το προηγούμενο comment... you know who ..:) )

    ReplyDelete